Bruggen en tremolo-armen

De verschillende bruggen voor de elektrische gitaar

Bij akoestische snaarinstrumenten is de brug essentieel voor het versterken van het geluid. De brug brengt de trilling van de snaren over op de klankkast (vandaar de naam, brug) waardoor deze resoneert en het geluid wordt versterkt. Bij elektrisch versterkte instrumenten heeft de brug natuurlijk niet deze functie. Bruggen voor elektrische gitaren kunnen in twee groepen worden verdeeld: vibrato en non-vibrato. Het eerste type is ook wel onterecht bekend als tremolo-brug. Tremolo is namelijk een andere muzikale techniek dan vibrato. Tremolo betekent 'trillend' in het Italiaans en houdt in dat dezelfde toon snel achter elkaar wordt gespeeld met wisselende sterkte. De toon blijft dus gelijk. Bij vibrato, wat ook 'trillend' betekent in het italiaans, wordt juist de toon gemanipuleerd. Tremolo is dus een wisseling van volume (amplitude) en vibrato een wisseling van toon (frequentie). Fender noemde echter om onbekende redenen de vibrato-brug een tremolo-brug en, om de verwarring nog groter te maken, de tremolo-functie op hun versterkers 'vibrato'. Hoewel ze toegeven dat zij deze verwarring de wereld in hebben geholpen bieden ze geen verklaring voor de vergissing Sindsdien wordt een vibrato-brug ook wel een tremolo-brug genoemd en de hendel waarmee de toon kan worden gemanipuleerd een tremolo-arm. Een andere naam voor de tremolo-arm is 'whammy bar'. Deze naam is een verwijzing naar het nummer 'Wham!' van Lonny Mack waarin hij flink gebruikt maakt van het vibratosysteem op zijn gitaar.  

Bij non-vibrato bruggen is de brug en het staartstuk vast gemonteerd. Het voordeel van non-vibrato systemen ten opzichte van de vibratosystemen is dat de snaren minder snel ontstemmen.